24 Mayıs 2012 Perşembe

Elbistan Evi - Mayıs 2012

Elbistan bir ülke ismi değil.
Kahramanmaraş'ın bir ilçesi karasal iklimli bir güzel yer.Dört kardeş( dört aile) ve annelerinin yazları buluşacağı tanımıyla ortaya çıkan evin şimdilik bir kaç görselini paylaşıyorum yakında projenin tamamını burada paylaşıcam. O zaman detaylı yazarım da. :D Bu yaz yapılıcak galiba heyo!





22 Mayıs 2012 Salı

I love "Him"!

Herkes İçin Mimarlık


Web sayfalarında şöyle yazıyor : "Herkes İçin Mimarlık, ülke genelinde karşılaşılan sosyal sorunlara mimarlık bağlamında çözümler üretmeyi ve mimarlık eğitimine yeni açılımlar kazandırmayı amaç edinir."  Bence biraz mütevazi bir tanımlama mimarlık eğitimine yeni açılımlar kazandırdıklarını söylemeleri, benim gibi gün içinde "ev hanımları ve patronlar için mimarlık" yapan akşamları kafasındaki tilkileri kovalayan birine hiç farketmeden yakılan bir ışık.  
Bu oldukça içten ve zahmetli işe teşebbüs eden ekibin üniversite yıllarında yaptıkları ölçek1/1 işini de severek takip ediyordum, him ise en başta ismiyle  gönlümde irtifa sahibi:).  Gezi parkı pikniklerini organize ediyorlar mesela, evet ben hiç gitmedim çünkü beden ile muhalefet oluşların gücü karşısında kendimce bahanelerim var ve biraz da korkularım;  ya bu hayal de yıkılırsa... Yine de güncel tabirle, pikniklerine sağlık! Son projeleri ise  "Atıl Köy Okulları Projesi" , linki şöyle: http://herkesicinmimarlik.org/atil-koy-okullari/
Proje sosyal bir meseleye değinmekle ondan söz etmekle bunun hakkında yazılar yazıp çizimler üretmekle kalmıyor, proje sahasında üretiliyor, kendini üretiyor. Him içimde bir umut.

21 Mayıs 2012 Pazartesi

Danteum, Limbo,Terragni, kafa karışıklığı...

Dante'nin meşhur epik şiiri "ilahi komedya" ya ithafen yapılması talep edilmiş bir anıt Danteum. Yapılamamış keşke yapılsaymış- bir şiirsel elem hali. Mussolini 'nin de mimarı Giuseppe Terragni'nin bir başka ilginç sorular sordurtan yapısı da "faşit yuvası:)" "Casa del fascio" yapı Como meydanında faşist evi olarak inşaa edilse dahi sanki mimar ben sosyalistim diye bağırmış gibi geliyor bana. İnsan ölçeğinde, ve oldukça mekansal geçirgenlikler barındıran bu yapıyı sevmeden edemiyorum ve bir fotoğrafını ekliyorum.

17 Mayıs 2012 Perşembe

Uşak



yarışıyoruz bakalım. :D

15 Mayıs 2012 Salı

Yeşil Ekonominin Ev Hali

Çocukken küçük ellerimi dua etmek üzere açıp, "hiç evim olmasın hep gezeyim ben" diye bir şeyler söylediğimi hatırlıyorum. Yanlış mı anlaşıldım ya da içimden geçen aynı şehrin içinde gezip durmak mıydı bilmiyorum ama İstanbul'daki 12. evime taşınmak üzere hazırlıklara başladım hem de biliyorum bu 12. ev de sonuncu değil. İçimdeki gezgine inat yerleşme meraklısı biri de yaşıyor, yerleşirken de  daha 4 ay önce taşındığım eve çilek dikiyorum, biber dikiyorum. Ev içi yeşil ekonomi beni mutlu ediyor, kompost denemelerim evi berbat kokutuyor. (beceremediğimden).Ve yine taşınıyorum domatesler ketuma emanet. Bu taşınmalar arasında yeşeren (gerçek anlamıyla) bitkilerle vedalaşmak zaruri ve zor olduğundan yeni bir yöntem geldi aklıma. Yerleşmeyle çatışan gönlüme de yeni bir yara :). Umuma şayi ve müşterek bulduğum yerlere, tıpkı  Moda sahildeki çicekçiler gibi biber dikersem eğer vedaya gerek kalmaz. Alenen kendime açtığım bu savaş sürecek, buradan da içimize selam olsun . :D

10 Mayıs 2012 Perşembe

in ingo we trust ya da ingonun ahırı

Ingo Maurer yaşını başını almış ancak hala bildiğim en baba "en ünlü" aydınlatma tasarımcısı. Hem günceli takip eden hem gelenekselle ilişkisi yoğun ingo grafik tasarım mezunu. Bazı işleri dev pahalı ama klas. Örneğin "Porca Miseria". Marketteki dandik tabak çanakla yapılan bu aydınlatma, heykel iddiasında pahalı ve aynı nispette etkili. En sevdiğim işlerinden biri de euro condom. 2009 yılında avrupa birliği buzlu cam     gibi görünen ve daha yumuşak ışık veren ampüller yasaklanınca ısıya dayanıklı elastiki bir condom  tasarlıyor. İlham verici ingo'nun ahırını seve seve geziyorum yenilerine de şerefe.

9 Mayıs 2012 Çarşamba

Erol Akyavaş ve Reha Erdem ve

güzeller güzeli ; yüreğim şimdi bak parmaklarımdan damlayacak.şimdi bak içimin oynaması benden rüzgâr çıkaracak.

sen. sen…senin adın var mı?

- adım, neptün olsun.

+ senin adın neptün olsun, benim de kosmos.

sol elin başımın altında olsun, sağı da beni kucaklasın.


"Kosmos", Film,  Reha Erdem

Erol Akyavaşın resimlerinde hissetiğim şeylerle örtüşen film Kosmos. 18bin alemden bahseden gerçeküstülüğü estetikle birleştiren sen aslında bensin diyen (bizce) bir film. İkilinin bende ortak hissettirdikleri, zamansız mekansız cismani ve ruhani olmayan soyut ideogramlar.

8 Mayıs 2012 Salı

Zeki Demirkubuz plus Engin Günaydın. Nefis bir uluma.
İçime işleyen bir film.
Tedavi gibi.
İçimizdeki yumurtalara ve patateslere gelsin.



 

Katsuya'ya sevgiler...

Bugün ofise Katsuya Hayakawa'ya ait bir iş geldi, kocaman etkileyici bir iş. Katsuya'nın işlerini beğendiğimi ofiste Nesrin Esirtgen'in de olduğu bir gün dile getirmiştim, işlere duyduğum heyecan ofiste hissedildi sanıyorum ki o hafta patronum ve Nesrin hanım birer iş satın aldılar bugün ofise yemekten dönüp gelince Katsuyanın dev bir işini masada görüp ilginç hislerle doldum. Tenks to evren :D http://katsumihayakawa.com/

Yeniden

Dolunay'da bir işe başlamak çok da iyi değilmiş ama ne farkeder vakti geldi sanıyorum. 3 yıl oldu bir çok iş yapıldı o arada bunlar biriktiler yazılmadılar çizilmediler, hem kendim için neler yaptım yapıyorum sorgusu olsun diye hem de paylaşmak için bunları sinkingabout'u tekrar aktive etmeye karar verdim. En son 2009 Aralık'ta birşeyler yazmışım :) Aralık 2009'dan bu yana neler yaptımı kısaca özetlemek gerekirse 2010'da İstanbul Avrupa Kültür başkenti seçildi ve o dönem severek çalıştığım imkanmekan (www.imkanmekan.org) bu kapsamda atölyeler yaptı, ekip ben ayrıldıktan sonra bir de kitap çıkardı çok da güzel bir kitap.

Aynı yıl British Council My City adlı sanat projesi için beni işe aldı 5 şehirde 5 sanat eseri uygulaması yaptık. Mark Wallinger'in Çanakkale'deki işini ise hem tasarladım hem uyguladım ancak bundan hiç bir yayında söz edilmedi hatta sanki paslı demir fikri Mark'ın mış gibi lanse edildi, Mycity'nin kendi kitabında bile. O dönem yapılan bu işlerde çabamın karşılığını hiçbir şekilde görememek bu işi duyurmamakla ilgiliydi belkide. Ancak mycity işi büyük bir deneyim ve tecrübe oldu. Çok da keyifli bir süreçti. Reklamımı yapamadım o dönem o benim ayıbım :).
Mycity döneminde sevgili Pelin Derviş'e birlikte birşeyler yapmak istediğimi söyledim, İstanbul Para-doxa kitabının sözlük bölümünü hazırlamama izin verdi, benim açımdan çok öğretici süper verimli bir zamanda aynı dönem DS mimarlıkta çalışıyordum ve bir taraftan Edirne yarışmasını yapıyorduk, çok yoğundu ama "koş yoksa düşersin" benlik bir cümle. Bu aralar koşmayı bıraktım düşmekten korkuyorum...
Mycity'nin bitmesiyle iki ay sadece boş boş Moda çay bahçesinde oturdum - harikaydı- sanırım o dönem Sertan'la (Sertan Özant) petitsomething'i (www.petitsomething.com) kurduk. 2011 yılının Ocak ayında da Kocacıklıoğlu mimarlıkta işe başladım, eşe dosta keyfi olarak bişeyler çizmenin dışında son bir yıldır sadece bu ofiste çalışıyorum sanırım.
Haftasonu sevgili Defne Önen beni mimar oluyorum atölyesini birlikte yürütmek üzere davet etti bu tekrar yazmam yapmam gerektiğini hatırlattı sanıyorum ki bu blogu açtım. böyle bişey. Bundan sonra düzenli yazmaya çizmeye çalışıcam bakalım.